ςαφής

ςᾰφής

1 clear

τὸ δ' ἐκ Διὸς ἀνθρώποις σαφὲς οὐχ ἕπεται τέκμαρ N. 11.43

λάμπει δὲ σαφὴς ἀρετὰ pr. I. 1.22

τέθμιόν μοι φαμὶ σαφέστατον ἔμμεν I. 6.20

n. s. pro adv.,

ὡς μὰν σαφὲς οὐκ ἂν εἰδείην λέγειν ποντιᾶν ψάφων ἀριθμόν O. 13.45

τά τ' ἐσσόμενα τότ ἂν φαίην σαφές O. 13.103

ἔμαθε δὲ σαφές P. 2.25

“θαέομαι σαφὲς” P. 8.45

ἴστω γὰρ σαφὲς I. 7.27

]

σαφες ευ[ Pae. 8.94